* * *

pod słonecznym niebem
w płomieniach nienawiści
zginęły tureckie dzieci
tulone krzykiem matki

na pobliskim cmentarzu
ktoś obnażył nocą
kamienne podbrzusza
dawidowych grobów

zakuty w puszystą zbroję bajek
z mieczem dorosłości
czekam przy łóżku mego synka
na smoka który zjada sny

listopad 1992
Sztokholm